ruchliwy

ruchliwy
adj
(oczy) restless; (ulica, port) busy; (dziecko) lively, active
* * *
ruchliwy
a.
1. (= ruszający się) mobile; (o rękach, oczach) restless.
2. (= ożywiony) animated, vigorous; (o porcie, ulicy) busy.
3. (= żwawy) lively, active, vivacious; (o dziecku) lively, active.
4. (= rzutki) active.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ruchliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ruchliwywi, ruchliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który bez przerwy się rusza, jest w ciągłym ruchu; ruchomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruchliwe prądy morskie. Ruchliwe ręce …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ruchliwy — ruchliwywi, ruchliwywszy 1. «będący w ciągłym ruchu, ruszający się» Ruchliwy płomień. Ruchliwe fale. Ruchliwe oczy. 2. «odznaczający się wzmożonym ruchem, taki na którym (w którym) jest duży ruch; bardzo uczęszczany, ożywiony» Ruchliwa ulica.… …   Słownik języka polskiego

  • część — 1. Lwia część (czegoś) «znaczna, główna część (czegoś)»: (...) program muzyczny, który jak wiadomo stanowi lwią część programu, opracowany jest w tym sezonie bardzo atrakcyjnie, przede wszystkim z punktu widzenia posłannictwa radia w szerzeniu… …   Słownik frazeologiczny

  • Holender — Latający Holender «człowiek ruchliwy, niepozostający dłużej na jednym miejscu»: (...) jest (...) swojego rodzaju „Latającym Holendrem”, który w tygodniu odwiedza co najmniej dwie, trzy miejscowości, spotyka się z działaczami samorządowymi (...).… …   Słownik frazeologiczny

  • miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

  • czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …   Słownik języka polskiego

  • energiczny — energicznyni, energicznyniejszy «pełen energii; czynny, ruchliwy, stanowczy; zdecydowany, żywy, sprężysty» Energiczny charakter, głos, krok. Energiczna ręka. Energiczne ruchy. Trzeba przedsięwziąć energiczniejsze środki. Energiczni pracownicy …   Słownik języka polskiego

  • fertyczny — fertycznyni «żwawy, zwinny, ruchliwy, zgrabny, zręczny» Fertyczna dziewczyna. Fertyczne podskoki. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • fryga — ż III, CMs. frydze; lm D. fryg przestarz. «zabawka dziecinna; bąk» dziś zwykle w porównaniu: Zwinny jak fryga. Kręci się, biega jak fryga. przen. dziś żywa «ktoś zwinny, ruchliwy» Ależ z niej fryga! …   Słownik języka polskiego

  • grubasek — m III, DB. grubasekska, N. grubasekskiem; lm M. grubasekski, DB. grubaseksków, (także B.=M. zwykle o kobietach), zdr. od grubas Miły, ruchliwy grubasek …   Słownik języka polskiego

  • holender — m IV, D. holenderdra, Ms. holenderdrze; lm M. holenderdry 1. Holender B.=D.; lm M. holenderdrzy, DB. holenderdrów «człowiek narodowości holenderskiej» ◊ Latający Holender a) «legendarny okręt stale pływający po morzach i nie mogący przybić do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”